Beste mensen,
Het is alweer lang geleden dat we iets van ons hebben laten horen vanuit Malawi,maar voor ons was het een drukke en emotionele periode. Ik zal het per onderdeel beschrijven anders word het te verwarrend om te lezen.
Noodhulp 2015.
Na de mail in februari 2015 zijn er enkele donaties binnen gekomen en mochten we een gedeelte van de opbrengst van de Leo Ammerlaan sponsorloop gebruiken om de getroffen gezinnen te helpen met het herstel van hun huizen. Verder hebben we dekens kunnen kopen voor al de kinderen en we hebben twee weken geleden een mooie donatie gekregen van een andere stichting zodat we voor alle kinderen een muggennet kunnen kopen. Dit is hard nodig want er zijn erg veel muggen in dit gebied en die brengen malaria over. Verder kunnen we door deze mooie donatie nog meer gezinnen gaan helpen met het herstel van hun huizen en daar zijn we uiteraard heel erg blij mee. Om het meer beeld te geven wat we hebben gedaan met de donaties heb ik foto’s op de website laten plaatsen, hoe het eruit zag na de natuurramp en hoe het opgeknapt is. Ik moet wel schrijven dat de organisaties wel hun handen uit de mouwen steken,maar vanuit de overheid gebeurd er volgens mij niet voldoende. Het is niet duidelijk wat er gaat gebeuren met de gezinnen die nu in de tentenkampen leven en waarvan al hun oogst weg gevaagd is. Ik had het idee dat we wat betreft wateroverlast wel alles hadden gehad,maar helaas gister was er toch weer een hevige regenval waardoor het waterniveau weer te hoog was.
Daycare.
Met de daycare gaat het goed, de kinderen zijn erg in ontwikkeling op verschillende gebieden. De kinderen zijn goed bezig om zich te ontwikkelen in de Engelse taal, schrijfvaardigheid en de oudste kinderen kunnen al letters schrijven en nummers .Dat vind ik zelf mooi om te zien. Verder worden de vaardigheden steeds beter, dan doel ik op de toiletgang, handen wassen na het toilet en voor de maaltijden, luisteren naar de lerares ( voor sommige blijft dit uiteraard lastig). We hebben in februari een mooie donatie van Biblionef mogen ontvangen, 10 kg voorleesboeken. Deze boeken zijn door onze Nederlandse vrienden Dick en Natasja Makelaar meegenomen. De kinderen genieten echt van de mooie tekeningen en luisteren goed naar de verhalen. Ik vind het zo leuk om te zien dat boekjes zoals Nijntje nu aan deze kinderen worden voorgelezen, terwijl ik hierzelf mee groot gebracht ben. Een ieder die het leuk vind om te zien welke boeken we gekregen hebben, kan de foto’s bekijken, deze staan bij het verslag over de donatie van Biblionef op onze site. Met de kinderen en de leraressen gaat het goed,maar we hebben een minder leuke periode doorgemaakt met de dames van de keuken. Deze hebben we daarom allebei moeten ontslaan en gelukkig hebben we een goed, hardwerkend team van vrijwilligers en deze hebben het goed opgepakt voor de stichting en de kinderen hebben er gelukkig niets van gemerkt. Helaas heeft twee dagen geleden ook een beveiligingsman zijn baan opgezegd, hij heeft een andere baan heeft gevonden. Wij vinden dit erg jammer want het is een betrouwbare man.
In eerdere verslagen heb ik u geschreven over de 22 jarige jongeman met schizofrenie,deze bij ons komt van maandag t/m vrijdag. Het gaat niet goed met deze jongeman. Hij was 4 februari van huis weggelopen doordat zijn zus hem had weggejaagd uit haar huis. Zij mishandelde hem ,kan niet omgaan met zijn psychiatrische problemen. Hij is weggelopen en niemand wist waar hij was en ik begon me al erge zorgen te maken,waar zou hij zijn en in welke toestand zou hij verkeren. Op een dag waren Richard en ik met de auto naar de stad geweest en we kwamen terug en in een oogwenk zie ik deze jongen sterk vermagerd,vervuild langs de weg lopen, ik zei tegen Richard we moeten omdraaien
en hem meenemen naar het project. Dit is ons gelukt, maar mijn hart huilde want na vijf weken te hebben rondgezworven en nauwelijks eten en drinken, is hij nog maar 43 kilo bij een lengte van 1,70m. Bij het project hebben we hem eerst wat te eten gegeven en hem laten drinken,daarna hebben de mannen hem gewassen/gedoucht en dit was hard nodig. Inmiddels zijn zus gebeld en deze laten komen naar het project. We hebben niet gezegd dat hij er was anders was er een mogelijkheid dat ze niet zou komen. Het deed mij pijn om te zien hoe harteloos zijn zus op hem reageerde. Ze heeft hem nu weer in huis genomen,maar wil hem eigenlijk niet meer en heeft al meerdere keren aangegeven dat het beter is als hij er niet meer zou zijn en ze blijft hem ook slaan, terwijl hij al zo verzwakt is. Helaas zijn er in Malawi geen instanties waar hij voorlopig naar toe kan gaan om aan te sterken, dus wij doen ons best om hem weer sterker te laten worden,maar dit valt niet mee. Zijn zus geeft regelmatig in de avond hem geen eten meer, zoals u vast kunt begrijpen levert dit veel verdriet en frustratie op.
Even totaal iets anders nu ik toch over eten aan het schrijven ben, de oogst die we hebben dit jaar ziet er gelukkig beter uit dan vorig jaar. We hebben meer mais en de groente hebben het goed gedaan,dus we hebben al meerdere malen lekker vers kunnen eten en zoals de meesten wel weten hebben we in het begin veel moeite gehad met de chief,maar dat contact verloopt nu positief,want we hebben al meerdere malen verse bonen(kidney) gekregen van haar zodat de kinderen hier goed van kunnen eten,blij mee!
Lesgeven en kliniek.
We hebben in maart voor het eerst een kliniek gedaan binnen het project,dit houdt in dat zowel kinderen van het project, als daarbuiten mogen komen om hun te wegen en hun lengte te meten en ouders kunnen verder terrecht met andere medische vragen. Verder kunnen de volwassenen komen om bijvoorbeeld hun bloedsuiker/bloeddruk te laten meten. De Malawiaan staat er bekend om dat hun bloeddruk vaak te hoog is ivm bepaalde eetgewoontes zoals teveel zout in het voedsel, teveel olie en te weinig water drinken. Dankzij Margreet Mbendera kunnen we de meesten mensen goed helpen omdat zij veel hulpmiddelen heeft zoals verbanden,medicatie,bloeddrukmeter,bloedsuikerapparaatje,dus dat is fijn. De mensen in het gebied gaven aan hier erg blij mee te zijn,want sommige hebben wel klachten,maar gaan hier niet altijd voor naar het ziekenhuis ivm geen geld voor transport of nemen de klachten niet serieus.
Een andere vriendin, Sevana heeft al een keertje eerste hulp bij ongelukken gegeven en zal hier in april weer mee verder gaan en verder geeft Margreet Mbendera les over verschillende onderwerpen zoals het spijsverteringsstelsel en maakt gebruikt van een torso,zo kunnen mensen het goed volgen wat ze vertelt, de mensen zijn erg enthousiast over het lesgeven en komen dan graag!
Ik wilde u op de hoogte brengen van het feit dat Chikondi en ik begin mei voor een paar weken naar Nederland zullen komen, om de familie en vriendinnen te bezoeken,maar natuurlijk ook om te komen vertellen over de Stichting Baobab Kids. Als u het leuk vindt en er prijs op stelt om eens persoonlijk met mij te praten over mijn ervaringen dan kan dit, u kunt een mail sturen naar info@baobabkids.nl
Mocht u na het lezen van deze update enthousiast zijn over wat wij als Stichting Baobab Kids doen hier in Machinjiri (Malawi) en u bent nog geen donateur, dan kunt u dit uiteraard worden, voor verdere informatie hierover kunt u ons mailen zie bovenstaand email adres.
Verder staan de meest recente foto’s al op de website.
Groetjes van Richard en Esther.